Ton i brzmienie głosu

Poprzez brzmienie i ton głosu wnioski o stanie JA wyciąga się na podstawie np. krzyku kaprala na placu ćwiczeń (Rodzic Krytyczny), uspokajającego głosu pielęgniarki, która kogoś pociesza (Rodzic Opiekuńczy). Miernikami określania prze nas stanów Ego będzie też rzeczowy, beznamiętnie brzmiący głos spikera czytającego wiadomości (Dorosły), łamiący się z zachwytu lub radości głos respondenta sportowego przy wygranej swoich faworytów (Dziecko naturalne) czy też głos egzaminowanego studenta, mówiącego cicho, głosem niepewnym (Dziecko przystosowane). Przy analizie charakterystycznych słów i zdań, Rodzic Krytyczny używa określeń typu: musisz, zabraniam, należy, zawsze, nigdy, nie, obowiązek, a czasem i osioł czy idiota. Rodzic Opiekuńczy posługuje się wyrażeniami: troszczyć się, opiekować się, radzę, zachęcam, nie mogę (mogę) pozwalać, kochany, ty biedaku itp. Rodzic Dorosły głównie używa: kto, co, gdzie, jak, dlaczego, ile, słusznie, obiektywnie, prawdopodobnie, sądzę, moim zdaniem. Dziecko naturalne posługuje się wyrażeniami: och!, ach!, hola, hola!, chciałbym, wspaniale!, pyszne! Zaś Dziecko przystosowane: sądzę, obawiam się, chciałbym się podobać, nie mogę, nie potrafię, zazdroszczę, chcę spróbować. Na tej podstawie można rozpoznać stan rozmówcy nawet podczas rozmowy telefonicznej.