Zasady poprawnego komunikowania się
Oto zasady poprawnego komunikowania się:
-
Poznaj samego siebie – osoba fałszująca swój obraz przed samym sobą jest „niebezpiecznym” rozmówcą. Sama może nie wiedzieć, o co jej naprawdę chodzi i nie zdawać sobie sprawy z błędów jakie popełnia.
-
Współdziałanie – czyli kooperacja, a nie tylko deklaracje. Niezawodność w spełnianiu obietnic i uczciwość wypełniania zobowiązań.
-
Selektywność odbioru – to znaczy, nie powinniśmy odbierać wszystkich przekazywanych znaczeń. Należy liczyć się z selekcją i nastawieniem do tego, co mówimy i co słyszymy, bowiem mogą zmienić sens zrozumiany w stosunku do rzeczywiście przekazywanego.
-
Przedwczesna ocena – czyli tendencja do oceniania, sądzenia i zaprzeczania – zanim zrozumiemy, co zostało powiedziane. Najpierw powinniśmy wysłuchać, a później oceniać wypowiedziany tekst.
-
Wszechstronna obrona – błędne jest rozumowanie, że w każdej sprawie mamy 100% słuszności. Własną nieomylność należy traktować z rezerwą.
-
Sens jest ważniejszy niż forma – czyli koncentracja na zrozumieniu sensu wypowiedzi w całości, a nie na poszczególnych słowach czy fragmentach zdania wyrwanych z kontekstu.
-
Wrażliwość na stan odbiorcy – zwracanie uwagi na to, co komunikuje partner w sposób niewerbalny. Bowiem uwrażliwienie na sygnały odbiorcy zmniejsza ryzyko odrzucenia i znudzenia słuchacza.
-
Budowa sprzężenia zwrotnego – zadawanie pytań, aby sprawdzić stopień zrozumienia swych wypowiedzi.
-
Zmniejszenie skrępowania – stworzenie takiej atmosfery, aby każda ze stron miała odwagę zadawać pytania, bez obawy o negatywną ocenę. Innymi słowy, stosujemy pytania aprobowane, a nie złośliwie kwitowane.